Podziękowania i luźne takie tam...

Kilka miesięcy temu planowałem skończyć z pisaniem bloga. Kilka powodów ku temu było. Ani ja specjalista w sprawach ogrodnictwa, ani specjalista survivalu, ani jakiś rasowy preppers, ani wybitny botanik, żaden ze mnie znawca kuchni... No orientuję się w tych zagadnieniach, ale za żadnego specjalistę się nie uważam. I nawet było mi czasem trochę smutno - czas pożegnać się z prowadzeniem bloga - w myśl tekstu piosenki "Trzeba wiedzieć kiedy ze sceny zejść...". Bo co ja nowego napiszę? Co nowego pokażę? To dlatego miałem prawie roczną przerwę "wydawniczą" - może od czasu do czasu coś wrzuciłem.

Przecież te moje herbatki to żadna jakaś specjalna filozofia i wiedza tajemna.

Sytuacja zmieniła się, gdy w poprzednim roku nawiązała ze mną kontakt przedstawicielka fundacji Food Think Tank.  W czasie rozmów przez internet i później osobistych wyznali mi, że znaleźli mój blog "przypadkiem" i zaciekawił ich blog no i autor. Przyznam szczerze. Bardzo mnie to podbudowało. To spotkanie z nimi zmotywowało mnie do dalszego pisania. Nawet jeśli nic nowego, nic odkrywczego, nic szczególnego, nic "wielkiego i doniosłego" nie pokażę - to w końcu blog to blog a nie habilitacja.

Tak prezentuje się strona bloggera dla niezalogowanych - hasło - pisz o swoich pasjach

Ja przecież nie muszę nic wielkiego opisywać - wystarczy, że dzielę się swoimi pasjami, jakaś tam wiedzą i osobistym doświadczeniem. Z dużym naciskiem na osobiste doświadczenie - bo tutaj nie zamierzałem i nie zamierzam teoretyzować.

Dzisiejsze statystyki odwiedzin

I z jednej strony... Statystyki nawet obecne nie powalają na kolana. Jednak wiem, że mam jakieś grono Czytelników. Blog jest widoczny dla Google i jak ktoś szuka czegoś to czasem trafia do mnie.  A na dobrą sprawę - nawet jeśli odwiedza mnie kilka może kilkanaście osób dziennie - to też forma osobistego sukcesu i satysfakcji. Cel osiągnięty - dzielę się swoimi pasjami, wiedzą i jakimś tam doświadczeniem - i nie piszę "do szuflady". Zamierzam zatem dalej pisać o swoich pasjach, dzielić się swoją widzą i doświadczeniem - nawet dla kilku / kilkunastu Czytelników. Czy będę wiecznie pisać? No raczej nie. Jak długo? A skąd mi to wiedzieć. Kilka lat na pewno. Lubię pisać.